Bir Klasik : A2 Pilot Montu

Önceleri orduda çok takdir toplayan deri uçuş ceketi daha sonraları yoğun halk kitleleri tarafından çok beğenilmiş ve zaman ötesi bir klasik olmuştur. Eğer “uçuş ceketi “ hakkında bir şey duymuş veya okumuşsanız, bunun az çok modifiye edilmiş A-2 deri montu hakkında olma olasılığı yüksektir. Bunun sebebi tüm uçuş ceketlerinin anası olması yanında, en bilinen ve en çok beğenilen uçuş ceketi olmasıdır. Resmi olarak kısa bir dönem üretilmiş olmasına rağmen, bu gün bile popüler ve güncel kalması oldukça dikkat çekicidir.

A-2’nin Tarihçesi

A-1 uçuş ceketinin hemen ardından, “Uçuş Ceketi, Tip A-2” olarak tanımlanan uçuş ceketi 1931 yılında “Ordu HavaBirlikleri” nin resmi kıyafeti oldu. “Tip A-2” açık kokpitli uçaklar için geliştirildi; sıkı sıkıya kapatan çıtçıtlar ve güçlendirilmiş  cepler bu durumu kanıtlar niteliktedir. Pilotu rüzgardan korumayı amaçlayan boğaza kadar sıkıca kapatılabilen yakası, tamamen fonksiyonel, vücuda tam oturan fit kesimi dar kokpit için çok idealdi. 

Tip A-2’ nin Tasarım Detayları

Aşağı yönlü üçgen kapaklı ön cepler, sıkı elastik yün örgüden kol ağızları, kol altlarında havalandırma için metal kuşgözleri, her iki omuzda apoletler ve gövdeye çıtçıtla sabitlenmiş gömlek yakası tipinde yaka, Tip A-2’nin karakteristik tasarım özelliklerini oluşturuyordu.

A-1’in önden düğmeli tasarımından farklı olarak, Crown, Kwik, Talon veya Conmar marka boydan boya sağlam bir fermuarla donatılmıştı. Ceketi rüzgar geçirmez yapmak amacıyla fermuarı, çift katlı deriden bir kanatçık örtüyordu. Ama ilginç olan içeride hiç cebi yoktu.

1930’ların genelde zayıf erkek bedenine uygun olarak, vücuda sıkı oturan ama omuzlarda çok rahat bir kesimi vardı. Bugün ki standartlara göre hayli kısa olan A-2, o dönemin yüksek belli pantolonlarıyla giyildiğinde ideal uzunluktaydı.

Dahası, arka kısım yekpare deri, ön iki parça ve kollar iki parça deri olmak üzere A-2'nin tasarımı oldukça basitti. Astarı saf ipek; dış derisi ise o gün ki şartlarda çok da pahalı olmayan, bitkisel veya kromla işlenmiş at derisi idi. Bu gün at derisinin fiyatı dikkate alındığında lüks bir seçim olduğu düşünülebilir fakat, endüstri devriminin en hızlı olduğu o dönemde atlara olan ihtiyaç azalmış ve at derisi fiyatları düşmüş ve bol miktarda bulunabilmekteydi.

Resmi  A-2’nin orijinal rengi Koyu kahve (seal Brown-doru at rengi) idi fakat, deriler farklı tabakhanelerde işlendiğinden renk tonları farklı olabiliyordu. Benzer şekilde bir A-2’nin detaylarında -mesela cep kapakları, yaka- farklı derilerden yapıldığından ufak renk farkları olabiliyordu.

Birleşik Devletlerin II. Dünya savaşına gireceği belli olduğunda, at derisine olan talep arttı ve ipek daha çok paraşüt yapımı için ayrılmaya başlandı. Sonuçta, Tip A-2’nin teknik özelliklerinde değişiklik yapılmak zorunda kalındı; artık keçi derisi ve pamuklu astarda kabul ediliyordu.

Genelde, Tip A-2 ceket yüksek kaliteli bir üründü ve düzenli bakılırsa ömür boyu kullanılabilirdi. Sığır derisi - daha fazla kırıştığı ve vücudu sarması farklı olduğundan- Tip A-2 lerde kullanılmadı. Tip A-2, sadece Hava Birliği personeline ayrıldı. Hava Kuvvetleri subayları ise ancak temel uçuş eğitimlerini tamamladıklarında alabiliyorlardı ve bu durum bazı subaylarda kıskançlık yaratıyordu. A-2 ceketlerin gururla giyilmesi şaşırtıcı değildi; çünki onlar askeri personel arasında elit bir grubu temsil ediyorlardı. Ceketler çoğunlukla armalar ve resimlerle süslendi. Tek parça sırt kısmı bu tür resimler için idealdi.

1943 de, maliyetinin yüksek olması sebebiyle Ordu Hava Birliklerinin resmi üniforması olan A-2 ceketinin üretimine son verildi. B-10 ve B15 ceketleri, A-2’nin yerini aldı ve Hava Kuvvetlerinin yeni standardı oldu. Tip A-2  resmi üniforma olarak, yalnızca 1931-1943 yılları arasında üretilmesine rağmen, çok geçmeden bir Amerikan klasiği olarak kabul gördü.

O döneme ait orijinal A-2 ceketlerin değeri, bugün koleksiyoncular arasında birkaç bin doları buluyor. Bu ceketlerden bir çoğu, üzerinden 70 yıldan fazla bir süre geçmesine rağmen hala çok iyi durumda. Bu durum ceketlerin yüksek kalitelerinin bir diğer kanıtı olarak karşımızda duruyor.

Tip A-2 Ceketlerin yeniden devreye alınması

Talep ve ilginin devam etmesi sebebiyle üzerinde birkaç büyük değişiklik yapılarak Tip A-2, 1988 de Hava Kuvvetlerinde yeniden devreye alındı : İlk olarak sadece keçi derisi kullanılmaya başlandı. İkinci olarak, dar kesim yerine daha rahat, geniş bir kesim kabul edildi. Deri rengi resmi kahverengi olarak devam etti fakat yün, pamuk ve ipek olan astar yerine sentetik astar kullanılmaya başlandı. Birkaç yıl sonra bir kaç değişiklik daha yapıldı; dış cepler biraz daha büyütülüp daha ortaya alındı ve altlarına ısıtma cepleri yerleştirildi.

Orijinal kesim (1931-1943 dönemi) Tip A-2 ceketler ( ısıtma cepleri, iç cepler gibi konfor özellikleri olmamasına rağmen orijinalliği ve fit görünümü sebebiyle) hala talep görebiliyor.

Bu cekete sahip olan birisinin başka bir cekete ihtiyacı olacağını tahmin etmek zor. A-2 ceketin özellikle bahar ve sonbahar sezonunda kullanımı daha uygun. Ayrıca kot pantolon veya koton-kanvas (chino) ile uyumu da bir harika. Minimalist kesiminden dolayı kumaş pantolonlarla dahi rahatlıkla kullanılabilir.

 

Ordu Hava Birlikleri : Army Air Corps.
 
* Büyük oranda 'in gentlemansgazette.com da yeralan yazısından faydalanılmıştır.

To Top